Cmentarz wojenny w Katyniu
Cmentarz wojenny w Katyniu
Do memoriału wchodzi się przez szklaną bramę, której skrzydła wyrastają z budynku muzeum i administracji obiektu. Dalej, w lesie droga rozwidla się na część rosyjską i polską. Przy wejściu na Polski Cmentarz Wojenny stoją dwa pylony z polskimi orłami wojskowymi.
Na lewo od wejścia umieszczono drewniany krzyż, zwany „prymasowskim” – przywieziono go tutaj w roku 1988, wtedy stał w tle pomnika z kłamliwym napisem o tym, że zbrodnię katyńską popełnili Niemcy. Cmentarz jest uformowany jako kurhan i otoczony murem, na którym każdy z członków rodzin Ofiar znajdzie tabliczkę epitafijną z imieniem, nazwiskiem, datą i miejscem urodzenia, zawodem lub pełnioną funkcją każdej z Ofiar. Napotkamy też leżące płaskorzeźby, przedstawiające Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 i Krzyż Virtuti Militari.
Centralnym miejscem cmentarza jest brama pamięci, nawiązująca do Grobu Pańskiego i kamienia, odsuniętego w dniu Zmartwychwstania. To symbol siły, jaką czerpać można z nadziei i wiary w ujawnienie prawdy. Na płaszczyźnie bramy widnieją odciśnięte jak czcionkami drukarskimi nazwiska wszystkich Ofiar. Brama jest otwarta, a stojący w prześwicie krzyż znamionuje zwycięstwo prawdy. Przed bramą stoi ołtarz–stół ofiarny, miejsce spotkania, a przede wszystkim sprawowania mszy świętej i odprawiania nabożeństw różnych obrządków. Pod bramą zawieszono dzwon, którego stłumiony dźwięk wydobywa się spod ziemi, co symbolizuje prawdę niemożliwą do ukrycia nawet pod ziemią. Na powierzchni dzwonu został wyryty tekst Bogurodzicy i nazwa „Katyń”. Na terenie cmentarza znajduje się sześć zbiorowych mogił z szczątkami oficerów i dwa groby generałów Bronisława Bohaterewicza i Mieczysława Smorawińskiego. Mogiły zbiorowe otoczone są żeliwnymi płytami, a leżące na nich krzyże jakby wyłaniają się z ziemi. Doły śmierci, z których ekshumowano szczątki Ofiar, zostały zaznaczone jak plamy w leśnym pejzażu. Wolne od wszelkiej roślinności, pośród lasu, to plamy, których nie da się zetrzeć. Naprzeciw ściany–bramy pamięci usytuowano tablice ze znakami wyznaniowymi. Symbolizują one religie, których wyznawcy-obywatele II Rzeczypospolitej spoczęli w ziemi katyńskiej.
Na lewo od wejścia umieszczono drewniany krzyż, zwany „prymasowskim” – przywieziono go tutaj w roku 1988, wtedy stał w tle pomnika z kłamliwym napisem o tym, że zbrodnię katyńską popełnili Niemcy. Cmentarz jest uformowany jako kurhan i otoczony murem, na którym każdy z członków rodzin Ofiar znajdzie tabliczkę epitafijną z imieniem, nazwiskiem, datą i miejscem urodzenia, zawodem lub pełnioną funkcją każdej z Ofiar. Napotkamy też leżące płaskorzeźby, przedstawiające Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 i Krzyż Virtuti Militari.
Centralnym miejscem cmentarza jest brama pamięci, nawiązująca do Grobu Pańskiego i kamienia, odsuniętego w dniu Zmartwychwstania. To symbol siły, jaką czerpać można z nadziei i wiary w ujawnienie prawdy. Na płaszczyźnie bramy widnieją odciśnięte jak czcionkami drukarskimi nazwiska wszystkich Ofiar. Brama jest otwarta, a stojący w prześwicie krzyż znamionuje zwycięstwo prawdy. Przed bramą stoi ołtarz–stół ofiarny, miejsce spotkania, a przede wszystkim sprawowania mszy świętej i odprawiania nabożeństw różnych obrządków. Pod bramą zawieszono dzwon, którego stłumiony dźwięk wydobywa się spod ziemi, co symbolizuje prawdę niemożliwą do ukrycia nawet pod ziemią. Na powierzchni dzwonu został wyryty tekst Bogurodzicy i nazwa „Katyń”. Na terenie cmentarza znajduje się sześć zbiorowych mogił z szczątkami oficerów i dwa groby generałów Bronisława Bohaterewicza i Mieczysława Smorawińskiego. Mogiły zbiorowe otoczone są żeliwnymi płytami, a leżące na nich krzyże jakby wyłaniają się z ziemi. Doły śmierci, z których ekshumowano szczątki Ofiar, zostały zaznaczone jak plamy w leśnym pejzażu. Wolne od wszelkiej roślinności, pośród lasu, to plamy, których nie da się zetrzeć. Naprzeciw ściany–bramy pamięci usytuowano tablice ze znakami wyznaniowymi. Symbolizują one religie, których wyznawcy-obywatele II Rzeczypospolitej spoczęli w ziemi katyńskiej.