Zapis Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk (cenzury PRL): „Przy ocenie materiałów na temat śmierci polskich oficerów w Katyniu należy kierować się następującymi kryteriami: 1) Nie wolno dopuszczać jakichkolwiek prób obarczania Związku Radzieckiego odpowiedzialnością za śmierć polskich oficerów w lasach katyńskich. 2) W opracowaniach naukowych, pamiętnikarskich, biograficznych można zwalniać sformułowania w rodzaju: »rozstrzelany przez hitlerowców w Katyniu«, »zmarł w Katyniu«, »zginął w Katyniu«. Gdy w przypadku użycia sformułowań w rodzaju »zginął w Katyniu« podawana jest data śmierci, dopuszczalne jest jej określanie wyłącznie po lipcu 1941 r. 3) Należy eliminować określenie »jeńcy wojenni« w odniesieniu do żołnierzy i oficerów polskich internowanych przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 r. Właściwym określeniem jest termin »internowani«. Mogą być zwalniane nazwy obozów: Kozielsk, Starobielsk, Ostaszków, w których byli internowani polscy oficerowie, rozstrzelani później przez hitlerowców w lasach katyńskich. 4) Nekrologi, klepsydry, ogłoszenia o nabożeństwach zgłoszonych w intencji ofiar Katynia oraz informacje o innych formach uczczenia ich pamięci mogą być zwalniane wyłącznie za zgodą kierownictwa GUKPPiW. Sprawy wątpliwe, bądź nie ujęte w niniejszym zapisie należy konsultować z kierownictwem GUKPPiW. Niniejszy zapis przeznaczony jest wyłącznie do wiadomości cenzorów. Przy ewentualnych wykroczeniach nie wolno się na niego powoływać ani ujawniać jego istnienia”.