Przemówienie prezydenta RP Lecha Wałęsy: „Katyń to symbol prawdy o naszych stosunkach. Także symbol szczerości między naszymi narodami. Sprawa tych mogił, sprawa prawdy o nich, posłużyła za pretekst do zerwania stosunków między rządem radzieckim i polskim w 1943 roku. Kłamstwo o tych grobach posłużyło do umocowania najpierw w Lublinie, potem w Warszawie, narzuconego rządu”.

Przekazanie przez wysłannika prezydenta Federacji Rosyjskiej Borysa Jelcyna, przewodniczącego Komitetu ds. Archiwów Państwowych Rudolfa Pichoję, na ręce prezydenta RP Lecha Wałęsy kopii dokumentów, potwierdzających odpowiedzialność ZSRR za zbrodnię katyńską (m.in. decyzji władz ZSRR z 5 III 1940 r.). Pichoja powiedział wówczas: „Nieprzypadkowo przez tak długi okres dokumenty te były ukrywane. Było tak dlatego, że dotyczyły zabójstwa o charakterze politycznym. [...] Przekazując materiały narodowi polskiemu i opinii światowej, rząd Rosji i prezydent Borys Jelcyn zamierzają wyłączyć kłamstwa ze stosunków między Rosja i Polską”, zaś prezydent Wałęsa odpowiedział: „Konsekwencje faktu zbrodni do dzisiaj odczuwamy. Pamiętajmy, że decyzja przekazania nam dokumentów była trudna. Wręcz bohaterska ze strony prezydenta Jelcyna. [...] Między nami były zatrute stosunki, ale ten fakt ma być skierowany w przyszłość, ma świadczyć o nowych stosunkach, poprawnych, by nigdy coś podobnego nie zdarzyło się”. Publikacja tych dokumentów: Decyzja. Dokumenty Katynia (Warszawa 1992); Katyń. Dokumenty ludobójstwa (Warszawa 1992).

Oświadczenie Sejmu RP (przyjęte przez aklamację): „Po pół wieku komunistycznego kłamstwa i zmowy milczenia ujawnione zostały oficjalnie przez władze Rosji najważniejsze dokumenty dotyczące mordu katyńskiego i jego sprawców. Naród polski zawsze znał prawdziwe imiona zbrodniarzy, jednak fakt ujawnienia dokumentów stwarza nową sytuację moralną w stosunkach polsko-rosyjskich. Prawda powinna być ujawniona do końca, zbrodnie ukarane, krzywdy naprawione. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że obydwa państwa, budując nową przyszłość udźwigną – w oparciu o prawo i prawdę – ciężar przeszłości”.

Ukazanie się zbioru dokumentów z archiwów sowieckich pt. Polscy jeńcy wojenni w ZSSR 1939–1941.