Pierwszy transport śmierci z sowieckiego obozu jenieckiego w Kozielsku do Katynia koło Smoleńska (ostatni transport 12 V; łącznie 4 421 ofiar), 4 IV – pierwszy transport śmierci z obozu w Ostaszkowie do Kalinina-Tweru (łącznie 6 311 ofiar) i 5 IV – pierwszy transport śmierci z obozu w Starobielsku do Charkowa (ostatni transport 12 V; łącznie 3 820 ofiar). Ocalało jedynie 395 jeńców (205 z Kozielska, 112 z Ostaszkowa i 78 ze Starobielska), wywiezionych do obozu w Pawliszczew Borze (Juchnowie), a następnie do obozu w Griazowcu. Do odpowiedzialności za zbrodnię katyńską władze ZSRR przyznały się – po 50 latach zaprzeczeń – dopiero w 1990 r. Nikt ze sprawców, rozkazodawców ani wykonawców zbrodni katyńskiej do dziś nie został ukarany.

Szyfrogram szefa miejscowego Zarządu NKWD Dymitra Tokariewa do zastępcy ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRR Wsiewołoda Mierkułowa o rozstrzelaniu pierwszego transportu 343 jeńców wojennych z obozu w Ostaszkowie: „Z pierwszego zlecenia wykonano nr 343”.