Prokurator Generalny ZSRR N.S. Trubin poinformował Michaiła Gorbaczowa, iż „zebrane [w wyniku śledztwa na polecenie z 3 XI 1990 r.] materiały pozwalają na wyciągnięcie wstępnego wniosku, ż polscy jeńcy wojenni mogli być rozstrzelani na podstawie decyzji Specjalnej Rady przy NKWD ZSRR w okresie kwietnia – maja 1940 roku w Zarządach NKWD w obwodach smoleńskim, charkowskim i kalinińskim, i pochowani odpowiednio w Lesie Katyńskim pod Smoleńskiem, w rejonie Miednoje, 32 km od Tweru, i w 6. kwadracie parku leśnego pod Charkowem”.