18 Lutego 2011
Notka prasowa dot. działalności Muzeum Katyńskiego
W ostatnich dniach na stronie internetowej http://superwizjer.onet.pl/43943,katyn-na-sprzedaz,aktualnosc.html ukazała się zapowiedź filmu Katyń na sprzedaż, który miał zostać wyemitowany w stacji TVN w programie Superwizjer w dniu 14 lutego 2011 r. o godz. 23.30.
Zapowiedź emisji filmu „Katyń na sprzedaż” miała miejsce również na antenie stacji TVN, w dniach poprzedzających planowaną emisję. W ślad za informacjami na wymienionej stronie internetowej oraz z telewizji TVN informację o treściach zawartych w filmie powieliły inne środki masowego przekazu, m.in. prestiżowy portal newsweek.pl.
Wersja tekstowa tej zapowiedzi zawierała szereg daleko idących sformułowań, z których szczególnie bulwersującym jest zapis dotyczący Muzeum Wojska Polskiego, cyt.: Film demaskuje również instytucję podległą Muzeum Wojska Polskiego i MON. Chodzi o tzw. Muzeum Katyńskie, które zamiast być mauzoleum polskiej pamięci, od kilku lat istnieje jedynie wirtualnie. Polskie relikwie przechowywane są w magazynach w fatalnych warunkach. Muzeum nie udostępnia zbiorów, choć wydawane są setki tysięcy złotych na ustawiane konkursy dotyczące projektów przebudowy, tajemnicze wizualizacje i inne projekty. To opowieść o tym jak na Katyniu można robić kasę – dodajmy za publiczne pieniądze. Kierownik placówki to kompromitacja. Trzeba go posłuchać. Trzeba go zobaczyć.
Muzeum Katyńskie pozostaje największym i najważniejszym mauzoleum poświęconym tragicznym losom oficerów Wojska Polskiego. Powstała dzięki resortowi Obrony Narodowej – personalnie zaś ówczesnemu jego wiceministrowi Bronisławowi Komorowskiemu, aprobującemu latem 1992 r. prośbę płk Zbigniewa Święcickiego (ówczesnego dyrektora MWP) o złożeniu do zbiorów nowotworzonego oddziału Muzeum relikwii katyńskich, wydobytych z dołów śmierci w Charkowie i Miednoje (a następnie także z Katynia); otworzono tym samym nową kartę w dziejach muzealnictwa polskiego.
Od 1994 r. Muzeum Wojska Polskiego finansowane przez MON wyłącznie z własnych środków budżetowych utrzymywało zarówno działalność placówki, jak i jego siedzibę. Działalność Muzeum Wojska – w tym jego oddziału Muzeum Katyńskie –poddawana była wielokrotnie wewnętrznym i zewnętrznym kontrolom, które nie stwierdziły żadnych nieprawidłowości w działalności merytorycznej, konserwatorskiej i finansowej. Autorzy filmu nie zwracali się do Działu Finansowo-Księgowego Muzeum o żadne materiały, nie próbowali uzyskać informacji od Głównego Księgowego.
W styczniu 2009 r. Muzeum Katyńskie, udostępniające dotąd swe zbiory w Forcie im. J.H. Dąbrowskiego na Sadybie, zostało czasowo zamknięte, po czym w ciągu kilku miesięcy jego zbiory zostały przewiezione na Cytadelę. Pamiątki katyńskie przenoszone były do nowej siedziby z zachowaniem niezbędnych wymogów konserwatorskich, a następnie złożone w miejscu gwarantującym ich pełne bezpieczeństwo, ale też umożliwiającym dostęp do zasobów w celach naukowych i wystawienniczych na rzecz placówek muzealnych i naukowych krajowych i zagranicznych. Równolegle podjęto działania inwentaryzacyjne i dokumentacyjne, zakończone m. in. pełną digitalizacją ok. 95% całości zbiorów (wykonano ponad 40 000 skanów płaskich, 40 000 fotografii, 116 skanów 3D) – w skali unikatowej w porównaniu z innymi placówkami w Polsce!
30 września 2009 r. ogłoszony został przez MWP międzynarodowy konkurs na koncepcję programowo-przestrzenną nowej siedziby Muzeum Katyńskiego w Cytadeli Warszawskiej. 8 kwietnia 2010 r. sąd konkursowy złożony z przedstawicieli Muzeum, organizacji Rodzin Katyńskich, MON, Wojskowego Biura Badań Historycznych i Stowarzyszenia Architektów Polskich wybrał do realizacji koncepcję projektową pracowni MAKSA Sp. z o.o. Ani uczestnicy konkursu, ani też inne podmioty nie składały protestów i zażaleń na wyniki konkursu.
Czasowe zamknięcie ekspozycji Muzeum Katyńskiego nie przerwało realizacji innych aspektów działań pozawystawowych. Dla przykładu w 2010 r. Muzeum dokonało wypożyczeń (głównie do innych instytucji muzealnych), współpracowało w realizacji cudzych wystaw planszowych oraz publikacji. Muzeum współpracowało z licznymi instytucjami, zarówno centralnymi (jak NBP i Poczta Polska), jak i regionalnymi oraz lokalnymi. Muzeum stale współpracowało z mediami ogólnopolskimi (w tym również ze stacją TVN), udzieliło także ponad 350 konsultacji i informacji. Muzeum jest również zaangażowane w akcję sadzenia Dębów Katyńskich.
Pełna informacja o bieżących pracach budowanego w nowej siedzibie Muzeum Katyńskiego dostępną oraz jego działaniach dostępna jest na stronie internetowej www.muzeumwp.pl; www.muzeumkatynskie.pl. Nota bene – jest to jedyny wirtualny aspekt w doczesnych działaniach placówki, która cały swój wysiłek zarówno intelektualny, jak i materialny nakierowuje na tworzenie nowej wystawy i to w nowej jej siedzibie realizowanej w myśl obowiązujących wzorców w muzealnictwie.
Wersja tekstowa tej zapowiedzi zawierała szereg daleko idących sformułowań, z których szczególnie bulwersującym jest zapis dotyczący Muzeum Wojska Polskiego, cyt.: Film demaskuje również instytucję podległą Muzeum Wojska Polskiego i MON. Chodzi o tzw. Muzeum Katyńskie, które zamiast być mauzoleum polskiej pamięci, od kilku lat istnieje jedynie wirtualnie. Polskie relikwie przechowywane są w magazynach w fatalnych warunkach. Muzeum nie udostępnia zbiorów, choć wydawane są setki tysięcy złotych na ustawiane konkursy dotyczące projektów przebudowy, tajemnicze wizualizacje i inne projekty. To opowieść o tym jak na Katyniu można robić kasę – dodajmy za publiczne pieniądze. Kierownik placówki to kompromitacja. Trzeba go posłuchać. Trzeba go zobaczyć.
Muzeum Katyńskie pozostaje największym i najważniejszym mauzoleum poświęconym tragicznym losom oficerów Wojska Polskiego. Powstała dzięki resortowi Obrony Narodowej – personalnie zaś ówczesnemu jego wiceministrowi Bronisławowi Komorowskiemu, aprobującemu latem 1992 r. prośbę płk Zbigniewa Święcickiego (ówczesnego dyrektora MWP) o złożeniu do zbiorów nowotworzonego oddziału Muzeum relikwii katyńskich, wydobytych z dołów śmierci w Charkowie i Miednoje (a następnie także z Katynia); otworzono tym samym nową kartę w dziejach muzealnictwa polskiego.
Liczące ponad 30 tys. muzealiów zbiory Muzeum Katyńskiego (w tym ponad 18. tys. „relikwi”, z których ponad 6 tys. liczy depozyt Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa) przechowywane są w odpowiednich warunkach. Znajdują się pod stałą kontrolą służb konserwatorskich własnych, jak też najlepszych specjalistycznych pracowni w kraju, potwierdzających należytą dbałość MWP o powierzone jego pieczy pamiątki katyńskie. Dostępna jest na ten temat dokumentacja, której nie wykorzystali autorzy wspomnianego filmu.
Wszystkie obiekty pozyskane w wyniku prace ekshumacyjnych zostały poddane konserwacji w pracowniach Muzeum Wojska Polskiego i wyspecjalizowanych pracowniach. Było to zadanie prekursorskie, gdyż dotychczas prac takich w Polsce nie prowadzono.Od 1994 r. Muzeum Wojska Polskiego finansowane przez MON wyłącznie z własnych środków budżetowych utrzymywało zarówno działalność placówki, jak i jego siedzibę. Działalność Muzeum Wojska – w tym jego oddziału Muzeum Katyńskie –poddawana była wielokrotnie wewnętrznym i zewnętrznym kontrolom, które nie stwierdziły żadnych nieprawidłowości w działalności merytorycznej, konserwatorskiej i finansowej. Autorzy filmu nie zwracali się do Działu Finansowo-Księgowego Muzeum o żadne materiały, nie próbowali uzyskać informacji od Głównego Księgowego.
W styczniu 2009 r. Muzeum Katyńskie, udostępniające dotąd swe zbiory w Forcie im. J.H. Dąbrowskiego na Sadybie, zostało czasowo zamknięte, po czym w ciągu kilku miesięcy jego zbiory zostały przewiezione na Cytadelę. Pamiątki katyńskie przenoszone były do nowej siedziby z zachowaniem niezbędnych wymogów konserwatorskich, a następnie złożone w miejscu gwarantującym ich pełne bezpieczeństwo, ale też umożliwiającym dostęp do zasobów w celach naukowych i wystawienniczych na rzecz placówek muzealnych i naukowych krajowych i zagranicznych. Równolegle podjęto działania inwentaryzacyjne i dokumentacyjne, zakończone m. in. pełną digitalizacją ok. 95% całości zbiorów (wykonano ponad 40 000 skanów płaskich, 40 000 fotografii, 116 skanów 3D) – w skali unikatowej w porównaniu z innymi placówkami w Polsce!
30 września 2009 r. ogłoszony został przez MWP międzynarodowy konkurs na koncepcję programowo-przestrzenną nowej siedziby Muzeum Katyńskiego w Cytadeli Warszawskiej. 8 kwietnia 2010 r. sąd konkursowy złożony z przedstawicieli Muzeum, organizacji Rodzin Katyńskich, MON, Wojskowego Biura Badań Historycznych i Stowarzyszenia Architektów Polskich wybrał do realizacji koncepcję projektową pracowni MAKSA Sp. z o.o. Ani uczestnicy konkursu, ani też inne podmioty nie składały protestów i zażaleń na wyniki konkursu.
Czasowe zamknięcie ekspozycji Muzeum Katyńskiego nie przerwało realizacji innych aspektów działań pozawystawowych. Dla przykładu w 2010 r. Muzeum dokonało wypożyczeń (głównie do innych instytucji muzealnych), współpracowało w realizacji cudzych wystaw planszowych oraz publikacji. Muzeum współpracowało z licznymi instytucjami, zarówno centralnymi (jak NBP i Poczta Polska), jak i regionalnymi oraz lokalnymi. Muzeum stale współpracowało z mediami ogólnopolskimi (w tym również ze stacją TVN), udzieliło także ponad 350 konsultacji i informacji. Muzeum jest również zaangażowane w akcję sadzenia Dębów Katyńskich.
Pełna informacja o bieżących pracach budowanego w nowej siedzibie Muzeum Katyńskiego dostępną oraz jego działaniach dostępna jest na stronie internetowej www.muzeumwp.pl; www.muzeumkatynskie.pl. Nota bene – jest to jedyny wirtualny aspekt w doczesnych działaniach placówki, która cały swój wysiłek zarówno intelektualny, jak i materialny nakierowuje na tworzenie nowej wystawy i to w nowej jej siedzibie realizowanej w myśl obowiązujących wzorców w muzealnictwie.
Wyszukiwarka
Historia publikacji
