07 Grudnia 2017
Pamiątki związane z kpt. Karolem Glazurem na ekspozycji stałej Muzeum Katyńskiego
W lipcu br. Pani Janina Glazur, córka kpt. Karola Glazura przekazała do zbiorów Muzeum Katyńskiego kolejne pamiątki po Ojcu.
Wśród kilkudziesięciu przedmiotów, dokumentów i zdjęć znalazła się szabla, którą Karolowi Glazurowi przekazał kolega w czasie I wojny światowej. Po ataku niemieckim we wrześniu 1939 r. rodzina ukryła ją wraz z kordzikiem i regulaminową szablą oficerską kapitana w kominie jednego z domów w Bochni. Po wojnie udało się wydobyć ze skrytki tylko szaszkę. Teraz, po konserwacji w pracowniach konserwacji metalu i tkanin Muzeum Wojska Polskiego można ją zobaczyć na ekspozycji stałej Muzeum Katyńskiego. W gablocie, poza szablą prezentowane są przedmioty przekazane przez p. Glazur jak fajki, szachy, tabliczka z drzwi, odznaki, zdjęcia i dokumenty. Cześć pamiątek nadal jest opracowana, wśród nich klaser ze znaczkami, które dla córki zbierał Karol Glazur. W klaserze jest niemalże komplet znaczków pocztowych z okresu dwudziestolecia międzywojennego.
Dzięki kolejnemu darowi kolekcja pamiątek po Karolu Glazurze jest największą, która została przekazana do zbiorów naszej placówki.
Jesteśmy za to bardzo wdzięczni Pani Janinie Glazur.
Jesteśmy za to bardzo wdzięczni Pani Janinie Glazur.
Karol Glazur urodził się 30 kwietnia 1891 r. w Kołaczycach koło Jasła w Galicji. Jego rodzicami byli Adam i Józefa z Bełzowskich. Początkowo kształcił się w Szkole Ludowej w Kołaczycach. Następnie uczył się w C. K. Gimnazjum w Przemyślu, które ukończył w 1909 r. Naukę kontynuował na Wydziale Teologicznym Seminarium Duchownego w Przemyślu. Od 1 sierpnia 1914 r. służył w armii austriackiej jako rezerwista, uzyskując kolejne stopnie wojskowe od chorążego rezerwy (1915 r.), podporucznika rez. (1916 r.), do porucznika rez. (1918 r.). W roku 1918 r. wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Do 1920 r. służył w wielu formacjach wojskowych m. in. w Grupie Operacyjnej im. gen. Zygmunta Zielińskiego, gen, bryg. Franciszka Sikorskiego i Grupie Operacyjnej gen. Władysława Jędrzejowskiego. Za udział w obronie Lwowa Karol Glazur otrzymał 19 marca 1919 r. odznakę honorową „Orlęta”. W okresie od 1921 r. do 1927 r. pełnił funkcję Kierownika Ekspozytury Oddziału II Sztabu Generalnego w Krakowie. 24 lutego 1934 r. otrzymał odznakę pamiątkową 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej. W tym samym czasie jako kapitan służył w Państwowej Komendzie Uzupełnień w Bochni. Po wybuchu II wojny światowej dostał się do niewoli sowieckiej. Razem z innymi jeńcami został przewieziony na wschód do obozu jenieckiego w Kozielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany w Katyniu. Postanowieniem Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygło z dnia 5 października 2007 r. został pośmiertnie awansowany do stopnia majora. Awans ten został ogłoszony 9 listopada 2007 r. w Warszawie w trakcie uroczystości Katyń Pamiętamy- Uczcimy Pamięć Bohaterów.
Był żonaty z Teodorą z Żabżów, z którą miał syna Adama i córkę Janinę.
Wyszukiwarka
Historia publikacji